STYPENDIA KULISIEWICZA

Tadeusz Kulisiewicz (1899-1988)

Twórczość Tadeusza Kulisiewicza stanowi niezwykłe zjawisko w sztuce nie tylko polskiej. Artysta urodzony w 1899 roku w Kaliszu wykształcenie plastyczne zdobywał w uczelniach Poznania i Warszawy, mając tak znakomitych nauczycieli jak Władysław Skoczylas, czy Miłosz i Mieczysław Kotarbińscy. Zwłaszcza kontakty ze Skoczylasem pozostawiły wyraźny ślad w graficznej twórczości Kulisiewicza.

Grafiką (głównie drzeworytem) zajmował się Artysta aż do drugiej wojny światowej, kiedy to w dniach Powstania Warszawskiego spłonęła jego pracownia. Wówczas cały swój talent poświęcił rysunkowi, w którym odnalazł najpełniejszy sposób wyrażania siebie i świata. Dla większości artystów rysunek jest tylko narzędziem i częścią wstępną warsztatu. Kulisiewicz potraktował go jako dzieło skończone i doskonałe samo w sobie.

Ciekawość świata – tego najbliższego i tego odległego – jest znamienną cechą prac Kulisiewicza. Już w pierwszych przedwojennych tekach graficznych z powodzeniem próbował oddać piękno polskich gór, klimaty życia ludzi zamieszkujących te góry, ich niezwykły związek z naturą. Potem nadeszły podróże dalsze: do Francji, Belgii, Anglii, Włoch (1937) i – już po wojnie – do Chin, Meksyku, Indii, na Kubę, do Brazylii. Wszystkie one zaowocowały cyklami rysunków rejestrujących piękno widzianych przez Artystę krajobrazów, ukazujących ich egzotykę. W tych pejzażach często pojawia się człowiek. To kolejny – niezwykle ważny – temat twórczości Kulisiewicza.

We wszystkich rysunkach z podróży dalekich i bliskich uderza zacieranie się różnic między portretowanymi ludźmi. Mieszają się typy etniczne i odrębności kulturowe. W rezultacie bohaterem opowieści kulisiewiczowskiej staje się Everyman – każdy. Podobnej ewolucji ulegają krajobrazy Artysty. Zdarza się, że wśród najbardziej egzotycznych odnaleźć można coś bardzo znanego i bliskiego, lub odwrotnie – pejzaż polski zadziwia nagle niezauważalną dotąd egzotyką.

Kulisiewicz był laureatem licznych nagród artystycznych i odznaczeń państwowych, członkiem korespondentem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (1955), Honorowym Obywatelem Miasta Kalisza (1960) oraz członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych we Florencji (1965).
Zmarł w Warszawie 18 sierpnia 1988 roku.